Anadolu’yum, medeniyetlerin beşiği, sevginin ve aşkın vatanı
Nice bedenler bağrımda mihmandır sağ olsun diye canı cananı
Bir yanım acem, bir yanım Kafkas yurdudur, gel de beni özde tanı
Her karemde hazin bir hikâye yatar, bulamadım deruni anlayanı
Bu topraklar Anadolu’dur ecdadın son hediyesi
Ne cefa çekildi sönmez memleketin yanan meşalesi
Peygamber müjdesidir bu topraklar, dinmez ezan sesi
Düşmana verilmez bu Devlet, İslam’ın dik duran son kalesi
Annelerin duasıyla ayakta bu Devlet
Dualar oldukça eza görmez bu millet
Bin kez yıksalar da yok olmaz bu ümmet
Yine küllerinden doğar cihana bu şanlı Devlet
Teslim olmaz, iman dolu göğsü var, direnir her bir beşer
Gün gelir karanlıklar aydınlık olur yeryüzünde kalmaz şer
Kendini sahib-i âlem sanıp, cihana hüküm süren şeytani beşer
Kaçacak yeri kalmaz toprak bile gün gelir ona mezar eşer
Ümmet sensiz ise korkup, sindi diye sanma
Sabredip beklerken hali perişan diye sanma
Ecdad Antep’te Karayılan Erzurum’da Nene Hatun’dur
Bu Menfi mezalimin ebediyen sürer sanma
Cihanda tektir ülkem, hiçbir diyarda bulunmaz bir benzeri
Ata yadigârıdır şahadetle atılmıştır, yıkılmaz zemheride temeli
Ana ocağıdır bu topraklar mazlumların son bir menzili
Değmesin ecdadın şanına, zalimin kana bulanmış namahrem eli
Edirne’den Kars’a yurt etmekti gaye, buydu ecdadın emeli
Asırların emanetidir, yıkılmaz durur dini İslam’ın eseri
On yıllardır durmaz coşar, yürekler hep mahşer yeri
Yıkılsa da cihan hiçbir güç ayıramaz yıldızdan hilali
Ayağında yıpranmış durur, bir çift yamalı potini
Arzu eder yarinin yanağında beliren nazlı gamzesini
Yüreğine sarar durur yârinden kalan oyalı mendilini
Mendilinde saklar nazlı yârin gül kokulu zülfü telini
Dağlar başında uçsuz sınırlarda memleketi kollar
Milyonlar rahat uyusun diye bedenini taşlara dayar
Yoktur belki hatırlayanı, evladı eşi onu ıraklarda arar
Her sabahın seherinde ailesine kavuşmak için günleri sayar
“İnsanları yaşat ki Devlet yaşasın” der pir-i edep Edebali,
Hakka bigâne olup payidar olduğu görülmez bir Devletin ihtimali
Der ki Fatih hükmedersen Kadı’ya yok olur adaletin cemali
Bu edep iledir ki asırlarca yaşadı Devlet-i Cihan Devlet-i Ali
YAZAN: Mizgin URUÇ