Son yıllarda toplumlarda yaşanan hızlı değişim, teknolojinin gelişmesi ve küreselleşmenin etkisi ile birlikte uyuşturucu madde kullanımı oranının tüm dünyada giderek arttığı gözlenmektedir. Uyuşturucu sorunu özellikle toplumların genç kuşağını hedeflemekte, bu sebeple de ülkeler açısından hem önemli toplumsal sorunlara yol açmakta hem de toplumların geleceği için önemli bir tehdit oluşturmaktadır. Bireylerin ve ailelerinin fiziksel ve ruhsal sağlıklarını etkilemenin yanında ülkelerde önemli asayiş sorunları oluşturmakta, sosyal ve ekonomik anlamda önemli kayıplara yol açmaktadır. Uyuşturucu ticaretinin günümüzde terör örgütlerinin en önemli finansman kaynaklarından biri haline gelmesiyle birlikte konunun dünyada güvenlik açısından önemi daha da artmıştır.
Uluslararası bir sorun olarak ele alındığında; jeopolitik konumu nedeniyle Türkiye’nin uyuşturucu kaçakçılığı açısından önemli transit geçiş noktalarından biri olduğu görülmektedir. Özellikle 2011 yılı ve sonrasında Türkiye, sentetik uyuşturucular açısından hedef ülkelerden biri konumuna gelmiştir. Bu durum uyuşturucu ile mücadeleyi ulusal bir sorun olmaktan çıkarmakta, sorunla global işbirliği çerçevesinde mücadele edilmesini zorunlu kılmaktadır. Uluslararası işbirliği ile birlikte mücadelede önemli olan bir diğer unsur; ülkelerde sadece kolluk kuvvetinin ve kamu kuruluşlarının bu konuda çaba göstermesinin yeterli olmadığıdır. Sivil toplum kuruluşları ve medya aracılığıyla yürütülen çalışmalar ve bu çalışmalar yoluyla toplumsal farkındalığın artırılması ve kamuoyu yaratılması da mücadelede çok önemli olan diğer unsurlardır.
Bu kapsamda; 06-07 Eylül 2021 tarihleri arasında Polis Akademisi Güvenlik Bilimleri Enstitüsü Suç Araştırmaları ve Kriminoloji Araştırma Merkezi tarafından video konferans yöntemiyle “II. Uluslararası Uyuşturucu Konferansı” düzenlenmiştir. Konferans “Türkiye ve Avrupa Örnekleri”, “Madde Bağımlılığının Tedavisine Yönelik Yaklaşımlar”, “Madde Bağımlılığının Önlenmesine Yönelik Yaklaşımlar”, “Dünyada Uyuşturucuyla Mücadele” ve “Adli Toksikoloji” gibi konularla 5 oturum şeklinde düzenlenmiştir. Konferans; Fransa, İspanya, Kenya, Portekiz, Pakistan ve Romanya’dan 9 yabancı olmak üzere 77 akademisyenin katılımlarıyla gerçekleştirilmiştir.